Kurs walut do przeliczenia WDT

Dokonałem sprzedaży towaru do państwa unijnego. Wystawiłem fakturę pro forma po kursie z dnia poprzedzającego jej wystawienie. Kontrahent na tej podstawie wpłacił zaliczkę. Teraz wystawiam fakturę sprzedażową, również w złotówkach. Czy kwotę do zapłaty przeliczam po kursie z dnia poprzedzającego wystawienie dokumentu? Jakie dokumenty powinienem posiadać aby skorzystać ze stawki 0% dla WDT? [pytanie z dyskusji na www.forum.gofin.pl nr1164827]

Komentarz

Skoro wystawiasz fakturę w złotówkach, to stosujesz kurs taki jaki ustaliłeś z nabywcą. Jeżeli faktura jest w walucie obcej, to stosuj kurs zgodnie z art. 31a ustawy o VAT.

Aby zastosować stawkę VAT 0%, musisz mieć potwierdzenie, że nabywca odebrał fakturę.

Komentarz redakcji

Odpowiedź, której udzielił uczestnik forum, jest poprawna w części dotyczącej kursu walut, jaki należało zastosować do przeliczenia kwot wyrażonych w walucie obcej na fakturze.

Do przeliczenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej stosuje się średni kurs danej waluty ogłoszony przez NBP ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego (od 1 stycznia 2013 r. można stosować też odpowiedni kurs Europejskiego Banku Centralnego opublikowany na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego).

Powyższa zasada znajduje zastosowanie wówczas, gdy kwoty na fakturze wyrażone są w walucie obcej. Jeśli więc uczestnik forum wystawił fakturę, w której należność za sprzedany towar wykazał w walucie obcej i złotówkach, miał prawo zastosować kurs walut ustalony z kontrahentem. Gdyby kwoty na fakturze były ujęte wyłącznie w walucie obcej, wówczas dla potrzeb zaewidencjonowania i zadeklarowania tej transakcji, konieczne byłoby przeliczenie tych kwot po kursie z dnia poprzedzającego dzień, w którym powstał obowiązek podatkowy. A ten - w przypadku WDT - powstaje z dniem wystawienia faktury.

Odnosząc się do drugiej części pytania, dotyczącej dokumentów niezbędnych do zastosowania stawki VAT 0% do WDT, należy wskazać, że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa Wspólnoty. Dowody, o których mowa, są wymienione w art. 42 i są to:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, lub - w przypadku gdy wywóz dokonywany jest własnym środkiem transportu - dokument potwierdzający imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, oraz nabywcy tych towarów, adres pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy, określenie towarów i ich ilości, potwierdzenie ich przyjęcia przez nabywcę, dane identyfikacyjne środka transportu;
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

W sytuacji, gdy dokumenty, o których mowa powyżej nie potwierdzają jednoznacznie, że towar został dostarczony do nabywcy, wówczas - zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy - dowodami tymi mogą być inne dokumenty, w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania.

Reasumując

Samo posiadanie odbioru faktury przez nabywcę, nie stanowi dowodu dostarczenia towarów do innego państwa UE. Fakturę można potraktować jako dokument pomocniczy, który może uprawdopodobnić dokonanie takiej dostawy.