Gazeta Podatkowa nr 88 (2171) z dnia 31.10.2024
Powierzchnia użytkowa mieszkania dla celów VAT
Przy określaniu powierzchni użytkowej na potrzeby VAT, z uwagi na brak definicji pojęcia "powierzchnia użytkowa" w ustawie o VAT, można posłużyć się każdą normatywnie określoną metodą ustalania takiej powierzchni. Tak wyjaśnił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 18 września 2024 r., nr 0114-KDIP4-1.4012.380.2024.1.DP.
Z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej zwróciła się spółka z o.o. prowadząca działalność deweloperską polegającą na realizacji różnego typu inwestycji budowlanych w Polsce. W ramach swych inwestycji spółka realizuje osiedla mieszkaniowe i dokonuje ustanowienia odrębnej własności lokali oraz ich sprzedaży na rzecz klientów. Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji jest planowany proces sprzedaży lokali mieszkalnych w nowej inwestycji spółki, która realizowana jest na jednej nieruchomości gruntowej będącej w użytkowaniu wieczystym spółki, objętej jedną księgą wieczystą i składającą się z dwóch budynków mieszkalnych (budynki połączone, uznane za jeden budynek mieszkalny w decyzji o pozwoleniu na budowę), w których powstaje łącznie 126 lokali mieszkalnych oraz 19 lokali użytkowych. Każdy lokal mieszkalny będzie spełniał definicję samodzielnego lokalu mieszkalnego. Budynki posiadają podziemną halę garażową, podzieloną na otwarte miejsca parkingowe. Hala garażowa nie stanowi i nie będzie stanowić odrębnej nieruchomości lokalowej, będzie częścią nieruchomości wspólnej. W hali garażowej zlokalizowane będą wydzielone, zamykane pomieszczenia, tzw. komórki lokatorskie, również będące częścią nieruchomości wspólnej. Miejsca parkingowe oraz komórki lokatorskie będą oferowane do sprzedaży wraz z lokalem mieszkalnym.
Przy ustalaniu powierzchni lokali mieszkalnych do celów sprzedaży spółka uwzględni zatem powierzchnię lokalu mieszkalnego jako powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się bezpośrednio w tym lokalu mieszkalnym, a w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom lokatora.
Spółka powzięła wątpliwość, czy do powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy o VAT, musi doliczać powierzchnię użytkową garaży i komórek lokatorskich.
Dyrektor KIS wyjaśnił, że przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji powierzchni użytkowej, nie odsyłają również do innych aktów prawnych ani norm budowlanych. Zdaniem organu podatnicy są uprawnieni do wyliczenia powierzchni użytkowych w oparciu o jedną z normatywnych definicji, która umożliwi obliczenie powierzchni użytkowej zarówno budynków mieszkalnych, jak i lokali mieszkalnych. Wyliczenia powierzchni użytkowych można dokonać również w oparciu o normy stosowane w budownictwie, nawet jeżeli nie są obligatoryjne.
Według organu kondygnacja budynku mieszkalnego, w której znajdą się komórki lokatorskie i miejsca parkingowe (garaże), nie mieści się w pojęciu pomieszczenia technicznego ani pomieszczenia gospodarczego, w związku z czym stanowi lokal użytkowy. Zatem spółka nie powinna wliczać powierzchni garaży i komórek lokatorskich do powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych określonej w art. 41 ust. 12b ustawy o VAT.
Dyrektor KIS nadmienił, że wyłącznie spółka zna specyfikę swojej działalności gospodarczej i jest w stanie wybrać metodę, która będzie najbardziej adekwatna i racjonalna dla danej inwestycji budowlanej, a nie organ w trybie interpretacji indywidualnej. Zatem to spółka, obliczając powierzchnię użytkową lokali mieszkalnych, może tego wyliczenia dokonać np. w oparciu o normy budowlane.
www.PodatekVAT.pl - Aktualności:
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.PoradyPodatkowe.pl » |
GOFIN PODPOWIADA - Podatek VAT
Kompleksowe opracowania tematyczne
DRUKI - Podatek VAT
Darmowe druki aktywne
KALKULATORY - Podatek VAT
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
|