23% VAT przy dostawie apartamentów turystycznych

Przy dostawie lokali - apartamentów o charakterze turystycznym, nie jest możliwe zastosowanie 8% stawki VAT. Dostawa ta podlega opodatkowaniu 23% VAT.

STAN FAKTYCZNY:

Podatnik we wniosku o interpretację wskazał, że wybudował zespół budynków składających się ze 121 lokali, w tym 1 lokalu o funkcji handlowej i 120 apartamentów, tj. lokali przeznaczonych do rekreacji indywidualnej. Podał, że będą to lokale samodzielne i będą mogły stanowić przedmiot odrębnej własności oraz obrotu prawnego.

Jednocześnie wskazał, że apartamenty staną się odrębnymi od budynku towarami i stanowić będą samodzielny przedmiot czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Apartamenty będą spełniać pod względem technicznym warunki lokali mieszkalnych przeznaczonych na stały pobyt ludzi. Będą one wykorzystywane w różny sposób, zależnie od potrzeb nabywców. W niektórych przypadkach będą stałym miejscem zamieszkania, w innych wykorzystywane będą na własny pobyt rekreacyjny, a część nabywców zamierza je wynajmować osobom trzecim. W aktach notarialnych, dokumentujących przedwstępne umowy ustanowienia odrębnej własności lokali i sprzedaży, każdorazowo oświadczono, iż apartamenty spełniać będą pod względem technicznym warunki lokali mieszkalnych przeznaczonych na stały pobyt ludzi. Zdaniem podatnika, dostawa apartamentów powinna być opodatkowana 8% VAT.

W interpretacji indywidualnej Minister Finansów uznał stanowisko to za nieprawidłowe. Jego zdaniem sprzedaż ta podlega opodatkowaniu 23% VAT.

Podatnik wniósł skargę do WSA, który ją oddalił. W związku z tym podatnik złożył skargę kasacyjną do NSA.

SĄD ORZEKŁ:

Sąd skargę oddalił. Na wstępie wskazał, że podatnik we wniosku o interpretację podał, iż inwestycja polega na budowie zespołu budynków usługowych o funkcji turystycznej i handlowej, zaliczonych do kategorii obiektów budowlanych - budynki zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego, jak: hotele, motele, pensjonaty, domy wypoczynkowe, schroniska turystyczne. Zespół budynków zostanie sklasyfikowany do działu XII PKOB - jako budynki niemieszkalne. W zespole budynków znajdować się będą lokale przeznaczone do rekreacji indywidualnej. Zgodnie z ustawą o własności lokali będą to lokale samodzielne i będą mogły stanowić przedmiot odrębnej własności i obrotu prawnego. Samodzielność lokali, jako lokali użytkowych, zostanie stwierdzona w zaświadczeniach wydanych przez starostę, przy czym zostaną one określone jako lokale użytkowe - apartamenty. Apartamenty będą spełniać pod względem technicznym warunki lokali mieszkalnych przeznaczonych na stały pobyt ludzi i będą wykorzystywane w różny sposób przez nabywców, tj. jako stałe miejsce zamieszkania bądź na własny pobyt rekreacyjny lub na wynajem osobom trzecim, a zatem w celach inwestycyjnych.

Zdaniem Sądu, nie wynika z tego, aby opisane lokale były lokalami mieszkalnymi. Podatnik ich tak nie kwalifikuje, lecz wskazuje ich cechy oraz spełnienie warunków technicznych przewidzianych dla lokali mieszkalnych. Ponadto ich wykorzystanie może mieć także inny charakter niż mieszkalny, np. rekreacyjny czy inwestycyjny z przeznaczeniem na wynajem.

Polski ustawodawca przewidział obniżoną stawkę podatku VAT dla budownictwa mieszkaniowego mając na uwadze poprawę warunków i dostępność mieszkań w ramach realizowania polityki socjalnej, a nie umożliwienie zakupu dodatkowego dobra.

(wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2017 r., sygn. akt I FSK 1671/15)

Komentarz redakcji

Stawką VAT w wysokości 8% opodatkowana jest dostawa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się m.in. obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części sklasyfikowane PKOB 11.

Z omówionego orzeczenia wynika, że dla oceny czy dany lokal jest lokalem mieszkalnym nie wystarczy, że spełnia on warunki techniczne lokalu mieszkalnego. Z opodatkowania 8% stawką VAT może bowiem korzystać jedynie lokal spełniający warunek bycia lokalem mieszkalnym w momencie sprzedaży. Jak wskazał NSA w wyroku z dnia 10 lutego 2015 r., sygn. akt I FSK 1976/13, o charakterze lokalu w kontekście zastosowania stawki preferencyjnej decydują obiektywne przesłanki świadczące o typowo mieszkaniowym zastosowaniu lokalu realizującego takie właśnie potrzeby, do których nie sposób zaliczyć lokali użytkowych - apartamentów przeznaczonych dla celów np. rekreacyjnych, czy na wynajem.